- składowe
- składowe {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n odm. jak przym. Ia, blm {{/stl_8}}{{stl_7}}'opłata za składowanie towarów' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
składowe
Look at other dictionaries:
składowy — 1. «dotyczący składania, składowania, przechowywania czegoś» Plac składowy. Powierzchnia składowa. Pomieszczenie składowe. Chłodnia składowa. 2. «składający się na całość czegoś, będący częścią całości» Części, elementy składowe. składowa w… … Słownik języka polskiego
rozłożyć — dk VIb, rozłożyćżę, rozłożyćżysz, rozłożyćłóż, rozłożyćżył, rozłożyćżony rozkładać ndk I, rozłożyćam, rozłożyćasz, rozłożyćają, rozłożyćaj, rozłożyćał, rozłożyćany 1. «rozprostować, rozpostrzeć coś złożonego; położyć na czymś rozpościerając;… … Słownik języka polskiego
rozszczepić — dk VIa, rozszczepićpię, rozszczepićpisz, rozszczepićszczep, rozszczepićpił, rozszczepićpiony rozszczepiać ndk I, rozszczepićam rozszczepićasz, rozszczepićają, rozszczepićaj, rozszczepićał, rozszczepićany 1. «rozpołowić coś wzdłuż czymś ostrym;… … Słownik języka polskiego
Ходкевичи — Ходкевичи … Википедия
ЗОНА СКЛАДСКАЯ — часть территории предприятия, группы предприятий или промышленного района с преимущественным размещением складских объектов и устройств (Болгарский язык; Български) складова зона (Чешский язык; Čeština) skladová zóna (Немецкий язык; Deutsch)… … Строительный словарь
achromatyzm — m IV, D. u, Ms. achromatyzmzmie, blm fiz. «właściwość układów optycznych polegająca na tym, że załamując światło nie rozkładają go na części składowe» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
alikwot — m IV, D. u, Ms. alikwotocie; lm M. y muz. alikwoty «składowe tony dźwięku, których częstotliwości drgań są wielokrotnościami częstotliwości drgań tonu podstawowego, decydujące o barwie dźwięku; tony harmoniczne» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
arpedżio — n I, D. arpedżiodżia 1. blm muz. «sposób wykonania akordu; polega na takim zagraniu go na instrumencie, aby poszczególne dźwięki składowe nie zabrzmiały jednocześnie, lecz szybko kolejno po sobie (zwykle od najniższego ku najwyższemu); oznaczany… … Słownik języka polskiego
cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… … Słownik języka polskiego
cząstka — ż III, CMs. cząstkatce; lm D. cząstkatek zdr. od część (zwykle w zn. 1) Podzielić pomarańczę na cząstki. ∆ fiz. Cząstki elementarne «niepodzielne (wg poglądów współczesnych) cząstki składowe materii (protony, neutrony, elektrony itd.)» ◊ Wybrać,… … Słownik języka polskiego
